De voorbije weken zaten behoorlijk vol toneelnieuws.
Vooreerst was er de Gulden spot voor (een dolgelukkige) Francine Vrombaut. Onder normale omstandigheden zouden we u van een dergelijke gebeurtenis graag een fotoreportage aanbieden, maar uit het beeldmateriaal dat ons wel bereikt heeft, blijkt dat er een sneeuwstorm heerste tijdens de eigenlijk uitreiking. Het enige beeld dat we kunnen recuperen hebben, kan u op deze pagina terugvinden.
En de afterparty dan, vraagt u zich misschien af. Tja, laat het ons op "niet voor publicatie vatbaar" houden!

Gelukkig hebben we nog wel wat andere nieuwtjes en beelden om de tijd tot de première van "De Manke" een beetje draaglijker te maken. Wat dacht u van een korte fotoreportage van onze promotie op de boerenmarkt bijvoorbeeld.
De reservaties voor "De Manke" lopen in elk geval als een trein.

Niet voldoende? Dan bieden deze repetitiefoto's mogelijk soelaas.

En dan de grote afsluiter natuurlijk. Het voorbije weekend had de Jongstlerende hun jaarlijkse toneelweekend. Daarvan kan u binnenkort ook een zeer uitgebreide fotoreportage verwachten. Heel onze jeugdige ploeg zit er alvast vol spanning op te wachten.

Op zondag 6 februari werd op de nieuwjaarsreceptie van Opendoek in Lokeren bekend gemaakt dat de productie Thuis, het stuk dat wij in maart 2010 brachten, in de prijzen gevallen is in het Gulden Spot Toernooi.
Dit toernooi is een organisatie van de provinciale afdeling van de VZW Open Doek.

Thuis is een stuk van Hugo Claus, en werd voor De Constleerende geregisseerd door Griet Desutter.
Francine Vrombaut is laureaat geworden in de categorie "beste vrouwelijke bijrol" voor haar rol als Madame Vergote.

Enkele seizoenen geleden viel ook Luk Galle in de prijzen bij deze wedstrijd.
De twee fiere bezitters van de knappe trofee poseren dan ook graag samen voor een kiekje!

Voor de gemotiveerde ploeg van De Constleerende is deze Gulden Spot een extra stimulans om steeds hun beste beentje voor te zetten. Daar zal het komende stuk De Manke al een eerste voorbeeld van worden.

Maar niet alleen de volwassenen nemen deel aan dit toernooi. In mei krijgen ook De Jongstleerende bezoek van de jury voor hun produktie Het oneindige verhaal van Michaël Ende.

---

Beste vrienden van de Constleerende,

Al jaren voert De Constleerende een ludieke en smakelijke actie om haar volgende toneelstuk aan te kondigen.
Zij kiest daarvoor één van de mooiste dorpspleinen van Vlaanderen uit en mengt zich onder de zondagse marktkramers en –bezoekers.
Ook dit jaar maken wij geen uitzondering op de regel.
Op de zondagse boerenmarkt in Schellebelle van 13 februari e.k. vanaf 9.30uur staan wij U op te wachten met een hartverwarmende kop van de lekkerste verse soep.
Over kwaliteit gesproken, dat wordt nog eens een soepke om te komen proeven.
En laten wij onmiddellijk iedereen gerust stellen : iedere tas is gratis! De eerste zowel als de laatste.
Niet omdat het de dag nadien Valentijn is, maar omdat die altijd gratis is.
Loop dus geen bochtje rond onze gele tent, wij verkopen niets, wij geven. Van ganser harte.
Om U te bedanken voor uw toneelminnend hart en voor iedere keer dat een toneelstuk van De Constleerende met stip in je agenda gezet wordt.
Waar we U niets mogen over vertellen is welke soep het wordt. Die geheime informatie speelt enkel in de hoofden van André en Guy, onze eigenste meesterkoks mét muts.

Tot zondag, 13 februari!

Het bestuur.

---

Beste leden, sponsors en symphatisanten,

Ik hoop dat jullie, in de beste omstandigheden, van de periode tussen Kerst en Nieuw kunnen genieten hebben.
In de rust en de vrede die de Kerstdagen uitstralen en in de verwachtingen die de komst van een nieuw jaar scheppen.
Vooreerst een héél hartelijk dank-je-wel voor jullie onverdroten inzet, steun, betrokkenheid en aanwezigheid bij De Constleerende/Jongstleerende gedurende het voorbije jaar.
Dank zij jullie draait onze vereniging op volle toeren en haalt ze uit onverdachte kennershoek de mooiste commentaren en gelukwensen binnen.
Jullie investeren tijd, geld, krachten en kunde in een amateur-toneelvereniging die ieder jaar weer een beetje méér naam maakt in Vlaanderen.

Dit resultaat is het gevolg van jullie jarenlange nooit ophoudende inzet en steun.
En daarvoor verdient ieder van U een bloemetje! Een dank-je wel! Een dikke proficiat!

2011 zal dezelfde inzet vragen willen wij blijven waar we nu staan. Op de eerste rang.
2011 zal extra inzet vragen voor de voorbereiding van ons 40-jarig jubileum in 2012. Daar maken we een groot feest van in en voor de familie DC/JL

Maar nog belangrijker is jullie gezondheid en de voorspoed in jullie gezinnen en families.
Als er iets is dat ik jullie, naast het blijvend goed voortboeren van DC/JL, van harte wens, is het dat : gezondheid , voorpsoed en geluk voor jezelf en zij die je het dierbaarst zijn.
En als er voor juliie bovendien nog een paar zeer persoonlijke wensen mogen in vervulling gaan zijn mijn nieuwjaarswensen volledig geslaagd.

Gelukkig Nieuwjaar !

Namens het Bestuur,

Gilbert Galle
Voorzitter

Ik wense u een jaar        
        dat zacht als zijde is
Ik wense u een jaar        
        dat blank en blijde is
Ik wense u een jaar        
        dat ver van krank is
Een deugdlijk jaar        
        zo breed als 't lang is
Ik wense u een jaar        
        dat als 't voorbij is
Een zalig jaar        
        voor u en mij is.

(Guido Gezelle)

9 voorstellingen, 18 uur onder de spots, 27 sessies groepstherapie, 36 keer gaan slapen en weer opstaan, 45 keer "ze kunnen kussen", 56 pilletjes te slikken, 63 boterhammetjes verorberen, 72 bedden opgemaakt (dank u Monique), 81 scènewissels en niet te vergeten, 90 keer het publiek mogen groeten.
Dat is zéér kort het relaas van de voorbije 2 weken Koekoeksnest.

Maar het doet in geen geval eer aan wat het écht was. Daarvoor moeten we eerder denken aan woorden als "onvergetelijk", "mijlpaal", "uniek", "grensverleggend", en zo kan een mens nog wel even doorgaan, zonder dat hij ooit het volledige plaatje zal kunnen omschrijven.

Als puntje bij paaltje komt, is wat wij de voorbije weken en maanden hebben mogen beleven, eenvoudigweg niet in enkele woorden te omvatten. Je moet het meegemaakt hebben om het te begrijpen.

En nu, the day after... De zaal is opgeruimd, het decor afgebroken. Wat eens tastbaar was, is nu nog slechts een herinnering. Maar dan wel een herinnering die er mag zijn.
Ik denk dat weinigen mij zullen tegenspreken, en nog in de laatste plaats de spelers zelf, als ik stel dat het Koekoeksnest een hoogtepunt in de geschiedenis van onze vereniging is geworden, en dat de herinnering eraan nog láng zal blijven nazinderen!

En wat er van de patiënten is geworden? Die zijn allen ontsnapt. Wie weet komt u ze dus nog wel eens tegen, ergens waar u hen minst van al verwacht...